Ο Λύκος και ο Roadrunner...
Όσοι είναι θιασώτες των κλασικών Looney Tunes (τα καταπληκτικά κινούμενα σχέδια παλαιοτέρων δεκαετιών που παίζονταν σε όλους τους τότε κινηματογράφους) σίγουρα θα θυμούνται τον λύκο που προσπαθεί να στήσει παγίδες στον Roadrunner… όμως ο τελευταίος προσπερνά διαρκώς και χάνεται...
Κάπως έτσι την έπαθαν οι κόκκινοι σήμερα με τον Vinales. Ο Ισπανός αναβάτης ίσως πραγματοποίησε τον εξυπνότερο αγώνα της ζωής του και άξιζε 1000% τη νίκη. Εάν ο Dall ’Igna δεν είχε δημιουργήσει τον ισχυρότατο κινητήρα και τα εξαιρετικά αερο – καλούδια του, θα ήταν και ο Rins εμπρός από τα Ducati με αυτή την απίστευτα αξιόπιστη μοτοσυκλέτα που έχουν εξελίξει την τελευταία πενταετία στην Suzuki.
Η εκκίνηση έδειξε ποιο είναι το επίπεδο τεχνολογικά στις ιταλικές μοτοσυκλέτες (όταν κοκκίνισε το σύμπαν στην Κ1), όμως ο αγώνας στο Κατάρ χαρακτηρίζεται από ένα τσουβάλι ιδιομορφίες και ουδείς τις γνωρίζει καλύτερα από τον Dovi, ο οποίος τα τελευταία χρόνια τις διαχειριζόταν σχεδόν άψογα. Ο Bagnaia είναι ακόμη στην αρχή και όπως και ο ίδιος ομολόγησε μετά τον αγώνα έχει πολλή δουλειά μπροστά του. Η σημερινή άμμος τον βρήκε αδιάβαστο και στους τελευταίους γύρους το πίσω ελαστικό δεν ανταποκρινόταν. Μείωσε ρυθμό, ανέκαμψε ελαφρώς και προσπάθησε πάλι στον τελευταίο γύρο. Ό,τι ακριβώς έκανε και ο Zarco.
Λίγο πριν την έναρξη, ο Rivola της Aprilia τα είπε όλα με δύο λέξεις σαν να είχε ήδη δει τον αγώνα. «Είναι άλλο η πτώση απόδοσης του ελαστικού κατά την διάρκεια του αγώνα και άλλο η κατανάλωσή του»...
Η άμμος έκανε την δουλειά της και αναλόγως του τρόπου οδήγησης, της εμπειρίας, των simulations και της επιλεχθείσας στρατηγικής, ο καθείς εκ των αναβατών είχε τα ανάλογα αποτελέσματα. Ο Vinales και το επιτελείο του ήταν περισσότερο διαβασμένοι απ’ όλους. Επιπλέον, σ’ όλα αυτά, μεγάλο ρόλο έπαιξαν ο χαρακτήρας των «παγωμένων» κινητήρων, οι ρυθμίσεις στα ηλεκτρονικά και βεβαίως – βεβαίως ο ισχυρός αντίθετος άνεμος της μεγάλης ευθείας, γεγονός που μείωσε δραματικά το πλεονέκτημα των «κόκκινων» σε σχέση με τα Yamaha. Ουδείς πίστευε στα μάτια του όταν έβγαινε στην ευθεία ο Vinales πίσω από τον Bagnaia και ο Pecco τον τραβούσε «καρότσι» έως το τέλος της.
Προσθέστε σε όλα αυτά την δήλωση του Maverick για την φετινή υπεροχή των μπλε στο corner speed που οφείλεται (όπως ο ίδιος είπε) στην εξαιρετική δουλειά του Crutchlow στις χειμερινές δοκιμές και έχετε ολόκληρο το μενού απλωμένο στο τραπέζι. Σ’ αυτόν ακριβώς το τομέα πέρσι ο Ισπανός αναβάτης δήλωνε ολοκληρωτικά χαμένος. Γι’ αυτό και στην σημερινή συνέντευξη τύπου που ακολούθησε του αγώνα θεώρησε χρέος του να αναφερθεί στον Crutch, ο οποίος έλυσε τον γόρδιο δεσμό.
Ο Petrucci την έκανε πάλι την γκάφα του. Ήταν ο μοναδικός που αποφάσισε medium μπροστά και πριν κλείσει γύρο έχασε το μπροστινό, παραμένοντας θεατής του αγώνα. Επίσης από πτώσεις εγκατέλειψαν Nakagami και Marquez.
Τέλος, ιδιαίτερης μνείας αξίζει ο Enea Bastianini.
Κατόπιν των χθεσινών πυροτεχνημάτων του στο Q1, σήμερα ο rookie τους ξέρανε για άλλη μια φορά με την 10η θέση του στην κατάταξη, μ’ ένα Ducati που τραγουδούσε το «αλλοτινές μου εποχές, αλλοτινοί μου χρόνοι».
Εύγε του!
Ο δρόμος όμως είναι μακρύς και ενδιαφέρων. Κάθε πίστα είναι μια διαφορετική ιστορία και φέτος θα απολαύσουμε 18 ξεχωριστές διηγήσεις.
Ες αύριον τα σπουδαία 😁
